فرمول تشخیص سایت‌های تقلبی در صنعت آموزش
از وقتی دیدم برخی از سایت‌هایی که دارای اینماد هستند و ظاهر مذهبی و موجهی هم دارند ولی متقلبان ماهری هستند، تصمیم گرفتم فرمولی برای تشخیص این‌ها از سایت‌های آموزشی معتبر پیدا کنم.
سایت‌های متقلب به راحتی می‌توانند اینماد بگیرند و برای محصولات‌شان، نتایج تقلبی از شرکت کنندگان درست می‌کنند.
اگر اهل خرید محصولات آموزشی هستید، دیدن این کلیپ آموزشی را از دست ندهید
👆 این پلیر آنلاین قابلیت افزایش سرعت دارد که می‌توانید سرعت مورد نظر را انتخاب کنید.
👆 این پلیر آنلاین قابلیت افزایش سرعت دارد که می‌توانید سرعت مورد نظر را انتخاب کنید.
شیوۀ تشخیص سایت تقلبی از اصلی در حوزۀ آموزش
اگر دوست دارید شما هم مانند یک شخص حرفهای سایت تقلبی را از اصلی در حوزۀ آموزش تشخیص بدهید، تا انتهای این نوشته با ما همراه باشید.
شاید فکر کنید یکی از ملاک‌های تشخیص سایت تقلبی از اصلی، داشتن یک دفتر حضوری است؛ اما این‌طور نیست. گاهی از برخی سایت‌هایی که نشانی دفتر حضوری هم داخل سایتشان نوشته‌اند خرید می‌کنید؛ ولی سرتان کلاه می‌گذارند. در این مبحث روش‌هایی که ممکن است پیش‌فرض ذهنی‌تان برای تشخیص سایت‌های متقلب باشد را به چالش می‌کشم. همچنین راه‌هایی را آموزش می‌دهم که سایت‌هایی که دفتر حضوری و حتی بسیار از امتیازهای دیگر را هم دارند نمی‌توانند در آن تقلب کنند.
نخست به دو سؤال که همیشه از مجموعۀ ما می‌پرسند پاسخ می‌دهم:
چرا مراجعۀ حضوری قبول نمی‌کنید؟ چرا در سایت نشانی‌تان را نمی‌نویسید تا به‌صورت حضوری از شما خرید کنیم؟
یک دفتر حضوری داریم که یک اتاقش برای ضبط است، یک اتاقش محل کارم است که کارهای غیر از ضبط را در آنجا انجام می‌دهم و یک بخش هم برای پذیرش مراجعه‌های حضوری خیلی خاص داریم؛ ولی به‌صورت کلی نمی‌توانیم پذیرای مراجعۀ حضوری عمومی باشیم؛ چون تیم ما و حتی بخش پاسخگویی به‌صورت دورکاری کار می‌کند. اکثراً تنها خودم داخل دفتر هستم؛ ازاین‌رو کسی را قبول نمی‌کنیم؛ البته حضور من هم فقط به‌خاطر ضبط است؛ یعنی اگر واقعاً لازم نباشد چیزی ضبط کنم، لازم نیست بیایم و تمام کارها را می‌توانم به‌صورت اینترنتی و دورکاری انجام دهم.
چرا نماد اعتماد الکترونیک (اینماد) ندارید؟
تا زمانی که یک قانون جدید تصویب نشده بود، ما اینماد داشتیم. قانون این‌گونه بود که اگر می‌خواستید سایتتان نماد داشته باشد یا نمادی را که قبلاً گرفته بودید برای سال‌های بعد تمدید کنید، باید یک نماد اضافه‌تر هم داشته باشید و آن هم نماد رسانه‌های دیجیتال است. برای دریافت این نماد، باید خودتان ناشر می‌شدید. تمام شرایط ناشرشدن را داشتم، به‌جز شرط داشتن کارت پایان‌خدمت؛ ازاین‌رو نمی‌توانستم ثبت‌نام کنم و ناشر شوم و محصولاتمان را در پنل ناشر ثبت کنم و سرانجام نماد رسانه بگیرم. اگر نماد رسانه می‌گرفتم، ای‌نمادی قبلی تمدید می‌شد. بنابراین تنها مشکل قانونی، نداشتن کارت پایان‌خدمتم بود.
یکی از اعضای مجموعۀ ما کارت پایان‌خدمت داشت. می‌خواستیم از طریق او نماد رسانه بگیریم؛ اما متوجه شدیم در این صورت باید آدرس سایت و مالکیت سایت و مالکیت تمام محصولات به نامش شود. چند وقت پیش این راهکار را دوباره برای شخصی که بسیار به او اعتماد دارم و از نزدیکانم هم هست اقدام کردم. تنها مشکل این بود که اگر مشکلی برای سایت پیش بیاید یا لازم باشد شخصی که صاحب سایت است به جایی مراجعه بکند، این شخص باید برود، نه من؛ چون دیگر کسی من را به‌عنوان صاحب سایت نمی‌شناسد. آن موقع می‌گویند اصلاً تو صاحب سایت نیستی. آن شخص مجبور می‌شد به زحمت بیفتد. بنابراین فعلاً از تمدید اینماد و گرفتن نماد رسانه منصرف شدم تا زمانی که یا این قانون برداشته بشود یا من بتوانم کارت پایان‌خدمت بگیرم.
حال با این وضع چطور به سایتی مثل شما که اینماد و نشانی حضوری ندارد اعتماد کنیم؟ یا به‌صورت کلی چطور به سایتی که حتی این‌ها را هم دارد اعتماد کنیم؟
داشتن اینماد به این معنی نیست که اگر سایت تخلف کند، اینماد از راه‌های قانونی پیگیر حق‌وحقوق شما می‌شود. نه، اصلاً این‌طور نیست. اینماد صرفاً مرجعی است که وساطت می‌کند. حتی در سایت اینماد هم نوشته شده که اگر بخواهید به‌خاطر کلاهبرداری از کسی به‌صورت قانونی شکایت کنید، باید خودتان در دادگاه حاضر شوید. نهایتاً تنها کاری که اینماد می‌کند این است که پس از شکایت‌های متعدد افراد مختلف از سایت، آن هم زمانی که صاحب سایت به شکایات رسیدگی نکند، اینماد سایت را تعلیق می‌کند یا کارهایی از این دست انجام می‌دهد. البته بسیاری از افراد هنگام تخلف سایت، روند طولانی ثبت شکایت را طی نمی‌کنند تا اینماد سایت متخلف گرفته شود. پس فکر نکنید هر سایتی که اینماد داشت کاملاً مطمئن است یا فکر نکنید اینماد یا سایت رسانه کیفیت محصولات را بررسی می‌کند. اصلاً این‌گونه نیست که سایتی که اینماد یا نماد رسانه دارد مراجع ذی‌صلاح خاصی کیفیت کار و عمل به ضمانت آن سایت را تأیید کنند.
شاید نخستین جواب‌هایی که به ذهن برسد، این‌ها باشد:
- بررسی نتایج شرکت‌کنندگان: این راهکار را قبلاً توصیه می‌کردم؛ ولی از یک جایی به بعد نظرم عوض شد که علتش را در بخش جعل این راهکار خواهم گفت. این راهکار به این شکل است که ببینیم در سایت مدنظر، چه نتیجه و بازخوردی از شرکت‌کنندگان قبلی گذاشته است؛ مثلاً آیا فیلمی از شرکت‌کنندگان در سایت هست که جلوی دوربین صحبت کنند و راضی باشند یا نه.
- بررسی دستاوردها: محصولات و خدمات و افتخارات سایت را ببینیم و مطمئن شویم.
- بررسی مدت زمان فعالیت: سابقۀ زمانی فعالیت سایت را بررسی کنیم. هرچه میزان فعالیت سایت بیشتر باشد، نشان‌دهندۀ این است که آن مجموعه درخور اعتماد است.
- بررسی ظاهر و اعتقادات مسئولان: ببینیم آیا مسئولان سایت ظاهر موجهی دارند و افراد معتقدی‌اند و به خدا و پیامبر اعتقاد دارند یا نه.
- بررسی نمادهای اعتماد سایت: قبلاً توضیحش را عرض کردیم.
- بررسی تحقیقات انجام‌شده: البته برخی سایت‌ها تحقیقاتِ به‌ظاهر علمی در سایتشان درج می‌کنند؛ مثلاً طبق تحقیق به‌ظاهر علمی‌ای مخالف یا رقیبش را می‌کوبد بدون اینکه سند و مدرکی ارائه کند یا حتی اگر سند و مدرکی ارائه می‌کند به‌گونه‌ای نیست که عموم مردم متوجه درست‌نبودن ادعایش شوند.
هیچ‌کدام از راهکارهای گفته‌شده جواب اصلی نیست و همۀ این راهکارها را می‌توان جعل کرد که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
- جعل نتایج شرکت‌کنندگان: خودم افرادی را دیده‌ام که نتایج شرکت‌کنندگان را جعل کرده‌اند؛ مثلاً کسانی که زمانی با ما کار می‌کردند یا آن‌ها را می‌شناختیم، از یک جایی به بعد با ما به مشکل خوردند و از ما جدا شدند و خودشان سایت‌هایی تأسیس کردند و بعد برای اینکه خودشان را موجه نشان بدهند، از نزدیکان و آشنایان و دوستان خودشان فیلم می‌گرفتند تا وانمود کنند این افراد از سایتشان خریده کرده‌اند و راضی‌اند. مخاطب عام متوجه نمی‌شود و فکر می‌کند دارد راست می‌گوید؛ ولی من می‌دانم که مثلاً این شخصی که جلوی دوربین است همسرش یا دوستش است. پس وقتی می‌توان نتایج و تجربیات شرکت‌کنندگان را جعل کرد، پس دیگر نمی‌توان این راهکار معیار اصلی در نظر گرفت.
- جعل دستاوردها: واقعاً مرجع خاصی برای تشخیص صحت ادعای دستاوردها نیست؛ مثلاً هر کس می‌تواند ادعا کند فلان‌چیز را من اختراع کردم یا فلان‌چیز را من در این سبک ارائه کردم. معمولاً کسی هم دقیق بررسی نمی‌کند یا حداقل زمان فعالیت سایت را متوجه نمی‌شود؛ مثلاً سایتی ۵ یا ۶ ماه است که تأسیس شده؛ اما حرف از ۵ یا ۶ سال سابقه می‌زند. اگر کاربر واقعاً حرفهای باشد، می‌تواند سایت مجموعه را بررسی کند که از چه زمانی تأسیس شده است؛ اما بسیاری از افراد که در این حوزه وارد نیستند می‌گویند حتماً راست می‌گوید.
- جعل ظاهر و اعتقادات: ممکن است ظاهر شخصی کاملاً موجه باشد؛ اما مثل آب‌خوردن دروغ بگوید. بگوید من به همه چیز اعتقاد دارم؛ ولی واقعاً اعتقاد نداشته باشد و تنها اعتقادش این باشد که به هر قیمتی پول دربیاورد.
- جعل نمادهای اعتماد: این کار بسیار راحت است. کافی است شخصی که کارت پایان‌خدمت دارد سایتی را تأسیس کند و سایتش خلاف قوانین جمهوری اسلامی نباشد و تخلف‌های خاصی هم مانند فروش اسلحه و از این قبیل نمی‌کند و اینماد بگیرد و بعد هم نماد رسانه بگیرد. دقت کنید سایت‌هایی مانند اینماد، همه به این صورت کار می‌کنند که می‌گویند ما شخص مدنظر را یک بررسی کلی می‌کنیم و بعد اعتماد می‌کنیم. اگر مشکلی وجود داشته باشد، بقیه باید گزارش بدهند؛ اما خیلی از مردم فکر می‌کنند مسئولان آن سایت‌ها از نزدیک بررسی می‌کنند؛ در حالی که خیلی وقت‌ها این‌گونه نیست؛ بلکه یک بررسی ظاهری است.
- جعل تحقیقاتِ به‌ظاهر علمی: به‌راحتی برای کسانی که با مبانی علمی تحقیق آشنا نباشد، مثلاً ندانند اصلاً به چه چیزی تحقیق می‌گویند و آیا همین که شخصی در سازمانی چند فایل پی‌دی‌اف انگلیسی بنویسد تحقیق می‌گویند یا نه، حرفهای خرافه را به‌عنوان تحقیقات علمی برایشان ارائه می‌کنند.
راهکار اصلی
میوۀ کلام اینکه تنها چیزِ جعل‌نشدنی‌ای که به آن رسیدم «آموزش‌های رایگان» است. هرچه فکر کردم شیوۀ مطمئن چیست به این نکته پی بردم. آموزش‌های رایگان سایت را ببینید. به حس درونی‌تان هم گوش بدهید. ببینید در سایتش چقدر آموزش رایگان دارد. از مقاله و محصولات رایگان گرفته تا محتوا و فایل‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی‌اش ارائه می‌کند را بررسی کنید. اگر محصول رایگانی ندارد و اگر مطالب رایگان مفیدی ندارد، خیلی وقت‌ها باید به آن شک کرد.
اگر مطالب یا محصولات رایگان داشت، ببینید آن‌ها چقدر کیفیت دارد. برای همان مطلب رایگانش چقدر زحمت کشیده و دل سوختانده تا اگر بگوید «حالا که از آموزش یا محصولات رایگان من استفاده کردید، اگر هزینه‌ای بپردازید، می‌توانید بیشتر بهره‌مند شوید و نتیجه بگیرید.» قبول کنیم. اگر هنوز برای خرید مطمئن نشدید، می‌توانید از قیمت کم شروع کنید و آموزش‌ها را کم‌کم بخرید؛ اما اگر هم مطمئن هستید، حتماً بررسی کنید که ضمانت بازگشت وجه دارد یا نه. سپس دیگر راهکارهای تشخیص سایت را که معرفی کردم، بررسی کنید. علاوه بر آموزش‌های مفید رایگان، هرچه بیشتر بقیۀ راهکارهایی را که معرفی کردم داشته باشد بهتر است؛ اما اگر آموزش‌های رایگان نداشت، حتی در صورتی که بقیۀ راهکارها را هم داشته باشد، به آن سایت اعتماد نکنید.
در کنار بررسی این مسائل، به حس درونی‌تان هم گوش بدهید. آیا واقعاً حس درونی‌تان می‌گوید این فرد درست است یا نه؟ اگر حستان می‌گوید بله، پس اعتماد کنید. حس درونی شما باید سریع تشخیص بدهد. تیزحسیِ حس درونی‌تان را افزایش دهید. از یک از راه‌های افزایش تیزحسی بررسی کیفیت متن‌های سایت است. افرادی که در حوزۀ آموزش کار می‌کنند، باید کتاب زیاد بخوانند. کسانی که کم کتاب می‌خوانند، غلط‌های املایی زیادی دارند. گاهی کیفیت متن‌های سایت به‌گونه‌ای است که گویا نویسنده متنی را در شبکۀ اجتماعی برای دوستش می‌نویسد. در نتیجه معلوم می‌شود مطالعۀ چندانی ندارد.
چند راهکار دیگر برای بررسی سایت‌های تقلبی از اصلی:
فقط و فقط فروش: اگر صاحب سایت، فقط دنبال فروش است، از او خرید نکنید. بله، فروش اصلاً بد نیست؛ ولی صاحب سایت باید انگیزۀ کمک داشته باشد و این‌گونه فکر کند که محصولات من خیلی خوب است و می‌خواهم بفروشم؛ اما در کنار فروش، محصولات رایگانی دارم که کمک می‌کند. اما وقتی کسی فقط دنبال فروش است، احتمالاً مشکل دارد.
یکی از راهکارهایی که متوجه می‌شویم فردی فقط دنبال فروش است این است که محصولاتی را می‌فروشد که خودش قبول ندارد. باور کنید در این زمینه سایت‌هایی هستند! می‌توانید ببینید. خنده‌دار است؛ مثلاً از یک طرف سیستم عکس‌خوانی ذهنی (PhotoReading) را در یک سری از صفحات سایتش تخریب می‌کند، از طرف دیگر همین محصول را در صفحۀ دیگر سایتش می‌فروشد و می‌گوید از سایت‌های دیگر خرید نکن (منظورش ما هستیم) اما از ما با قیمت کمتر خرید کن. من همان‌ها را به تو می‌گویم. آن وقت می‌بینی اصلاً چیز سختی نیست. یعنی پول می‌گیرد که به شما بگوید آن‌ها چیزی نیست. اینجا دو مسئله است: اگر تو این سیستم را قبول نداری، پس تو خیلی بیجا می‌کنی برای آموزشش پول می‌گیری! یعنی تو یک کلاهبرداری که فقط دنبال پول هستی. اگر هم قبولش داری، باز هم بیجا می‌کنی در سایت این محصول را رد می‌کنی. پس مشخص است که دارد دروغ می‌گوید و مدرّس درستی نیست.
تنوع بیش از حد محصولِ کم‌کیفیتِ مشابه: گاهی می‌بینید محصولات بسیار زیادی در سایت گذاشته شده؛ اما کم‌کیفیت و با موضوعات مشابه. در حالی که به‌راحتی می‌شد همۀ محصولات در یک محصول ادغام شود.
تخریب و تخریب و تخریب: علناً رقیب‌هایش را تخریب می‌کند؛ البته اسم نمی‌آورد؛ اما نشانه می‌آورد و کاملاً مشخص می‌کند. می‌گوید فلان جایی که این‌قدر قیمت گذاشته است، فلان است و فلان است. در حالی که تنها جایی که آن قیمت را گذاشته ما هستیم. چنین شخصی اگر واقعاً می‌خواهد به مخاطب‌هایش کمک کند، به‌جای این کار، باید به آن‌ها اطلاع بدهد و آموزش‌های رایگان زیادی به آن‌ها بدهد. مجموعۀ ما مخالف تندخوانی است؛ ولی هیچ‌وقت کسی را تخریب نکردیم. یعنی نگفتیم فلان‌جا این‌طوری است، حتی نشانه هم ندادیم؛ بلکه گفتیم کلاً این سیستم تندخوانی را قبول نداریم.
تمسخر و توهین به‌جای نقد علمی: مثلاً در صفحۀ تندخوانی سایتمان که نوشتیم به چند دلیل تندخوانی را قبول نداریم، به‌جای اینکه دلیل علمی برای اشتباه‌بودن حرفمان بیاورند، تمسخر و توهین می‌کنند.
بررسی تعامل سایت‌ها با کاربرانشان در شبکه‌های اجتماعی و برعکس: خیلی اوقات در شبکه‌های اجتماعی نمی‌شود جلوی نظرات را گرفت. مگر اینکه کلاً نظردهی را غیرفعال کنند یا افرادی که نظر منفی می‌فرستند را مسدود کنند. البته در سایت خودشان می‌توانند هر نظری را که دوست داشتند تأیید کنند تا به نمایش گذاشته شود؛ ولی شبکه‌های اجتماعی این‌طور نیست.
اصل کلی
آموزش‌های رایگان به‌علاوۀ حس درونی‌تان را با هم ببینید و نتیجه بگیرید که آیا خوب است که از سایت خرید کنم یا خیر.
امیدوارم این نوشته برای شما مفید بوده باشد. اگر مفید بود، برای دوستانتان بفرستید. هر تعاملی را که فکر می‌کنید خوب است با ما انجام دهید. لطفاً نظرتان را بنویسید و این نوشته را به اشتراک بگذارید. امیدواریم بتوانیم آموزش‌های بیشتری را برای شما ارائه کنیم.
ممنون که با ما همراه بودید. تا نوشته‌های بعد، خدانگهدار.
هیچ نظری وجود ندارد